Brownsberg en Ston Island

Hey allemaal!!

Na een korte stilte weer tijd voor een blog want ik heb de afgelopen dagen niet stilgezeten!

Allereerst even wat er afgelopen woensdag/donderdag is gebeurd. Ik werd donderdag ochtend wakker voor stage, probeer het licht aan de toen en merk tot mijn schrik dat er geen stroom is. Nouja geen ramp dacht ik, even de zaklamp aan en een beetje behelpen. Magnetron werkt niet, maar één minuutje je brood uit de vriezer en het is ook wel ontdooit. Maar goed, wil ik mijn tanden gaan poetsen is ook de waterdruk weg... Hmm ik denk dat het komt door de zware regenval van die nacht misschien. In het donker loop ik naar de keuken beneden, overal kijkend waar de meterkast zit om al die schuiven voor de elektriciteit weer goed te zetten. Die kon ik natuurlijk niet vinden. Maar ik vond het nogal raar dat verschillende deuren naar buiten gewoon open stonden. Was er dan toch ingebroken? Gauw ben ik weer naar boven gerend om te kijken of iemand thuis was. Lichtelijk angstig was ik wel. Uiteindelijk kreeg ik uitleg wat er nou precies gebeurt was. 'S nachts is er een brandje geweest is de elektriciteitspaal voor ons huis. De buurman heeft dit geblust met de tuinslang, verschillende buren stonden blijkbaar op straat en ook onze huisbaas was er van wakker geworden. Hierdoor is er dus geen stroom geweest en zonder stroom ook geen waterdruk. Eind goed al goed, tegen 7 uur sochtends kwam energiebeheer alles weer maken. Wel fijn om te weten dat er sociale controle heerst in onze straat natuurlijk.

Goed dat was donderdag. Op vrijdag hebben we met ons huis een feestje gegeven. Met bijna al onze huisgenoten en wat nederlanders die we hier hebben leren kennen. Het thema van het feest, jawel, temptation island. Na bierpong, bier estafette en wat andere spelletjes was het voor mij tijd om te gaan slapen. Ik ging de volgende dag weg op trip. Voordeel, ik hoefde niet op te ruimen!

Zaterdagochtend, 8 uur verzamelden we in de stad. Na even moeten wachten op ons busje konden we met z'n vieren en dan nog de gids vertrekken naar brownsberg. Het had die nacht erg veel geregend en het leek er nog niet naar uit te zien dat het echt droog werd. We hadden het ergste verwacht maar het viel reuze mee. Onderweg kregen we te horen dat we misschien niet de berg op konden. Je kan namelijk via een bosweg tot boven aan de berg rijden alleen is de weg natuurlijk ontzettend slecht. Ook moet je onderweg nog door een kreekje en wanneer het water hoogstaat wil dit wel eens niet lukken. Ook hier hadden we weer geluk, we konden door de kreek met de auto, het water stond wel een meter hoog, maar het lukte. De rest van de weg was hobbelig, we kwamen geschud aan boven op de berg. Ook boven aan gekomen regende het nog wat, en net voordat we aan onze trip begonnen kwam het met bakken uit de lucht. Tijd voor een regenjas dus, charmant. 

Toen begon de afdaling richting leoval. Ze hadden me verteld dat het best pittig was, maar de afdaling vond ik nog best te doen. Wel was het aardig stijl en af en toe goed glad door alle regen die gevallen was. Gelukkig hadden we na een tijdje geen regen meer en kon de warme regenjas uit. Bij de leoval aangekomen moesten we er natuurlijk wel even onder gaan staan. Het was een prachtig uitzicht, het water was best koud en het valt echt hard naar beneden. Echt tof om eens te doen. Hier onder zie je wat voorbeelden van die trappen en de leoval. 

Na ons weer aangekleed te hebben, alle spullen weer in de tas begon de klim weer omhoog. Nu merkte ik waar ze het over hadden, de klim was stijl en echt zwaar. Na de eerste klim gehad te hebben kwamen we op het idee om ook nog naar de irene val te gaan wandelen. Dit was nog weer een eind afdalen en daarna moesten we natuurlijk ook weer alles omhoog. Gelukkig deden we de wandeling met een stok, dit gaf wel de extra hou vast die nodig was met al dat geglibber. Onder weg kwamen we nog een schommel tegen van een liaan die zo uit zichzelf gegroeid was, even schommelen dus. Hier onder zie je dan de Irene val waar we naar toe zijn gelopen met mij er in het mini naast (links er naast), om even de verhouding aan te geven. Ook kwamen we onderweg nog veel mist tegen, dit zorgde voor een bijzondere ervaring. De jungle leek namelijk echt op een spookbos, zie foto. Na ook bij de ireneval te zijn geweest mochten we het hele eind weer omhoog klimmen, afzien! Natuurlijk was dat het wel waard.

Tegen half 8 's avonds kwamen we aan op ston island waar we zouden slapen. Allemaal natuurlijk helemaal bek af van de pittige wandeling, vies en bezweet konden we eindelijk even lekker douchen. In de tussentijd had onze gids het eten klaar gemaakt. Na het eten nog gezellig wat gedronken en gekletst tot we echt in slaap vielen van vermoeidheid. Allemaal heerlijk geslapen in een tweepersoons bedje werden we wakker met zonnig weer. Omdat we de avond ervoor aankwamen in het donker hadden we geen flauw idee waar we nou verbleven. Verrassing, uitzicht op water, zonnetje, strand, wat wil je nog meer. We konden rustig aan doen, lekker op z'n Surinaams. Eerst rustig ontbeten met z'n allen om daarna te chillen aan het strand. Tegen 12 uur zouden we pas met de boot naar een klein eilandje varen. Dus we hebben genoten van de zon. In de tussentijd hebben we met de gids nog kokosnoten uit de boom gehaald om het kokoswater op te gaan drinken. Persoonlijk vind ik het echt super lekker. 

Toen een klein boot tochtje naar het andere eilandje. Hier hebben we brulapen gespot, kralen gezocht en genoten van het uitzicht om daarna weer aan het strand te gaan liggen.
Tegen half 4 zijn we weer vertrokken richting Paramaribo maar we zouden nog een tussenstop maken bij de stuwdam. We hadden allemaal verwacht dat dat erg klein zou zijn. Het tegendeel bleek waar, het was gigantisch. Hier wordt dus heel veel stroom opgewekt voor Suriname. Via bijna tweehonderd masten (wat tevens ook als hectometerpaal functioneert) wordt stroom richting Paramaribo gebracht.
 

Conclusie: Het was een ontzettend geslaagd weekend, ik ben voldaan maar vermoeid, spierpijn komt vast nog, een rood hoofd heb ik ook maar dat is het allemaal waard.
Nog maar drie weekjes hier te gaan en volgend weekend mag ik weer een tripje gaan doen. Zo gaat de tijd al helemaal snel voorbij.

Liefs,

Michelle