Eerste dagen Suriname!

Heyhoi,

Ik schrijf een reisblogje over mijn tijd in Suriname en mijn ervaringen. Ik verblijf hier 100 dagen en loop verpleegstage bij het Academisch Ziekenhuis Paramaribo op de afdeling Neurologie. Of ik voldoende tijd en energie heb om dit blogje vol te houden zal ik nog zien omdat mijn stage nog niet begonnen is. 

Dag 1: De reis
De dag begon vroeg (6:30) om te vertrekken naar Schiphol. Van thuis ging iedereen mee mij wegbregen en zelfs de hond. Onderweg in de auto kreeg ik een kaartje met daarop de informatie dat er cadeautjes in mijn koffer zaten en ik deze open mocht maken als ik op mijn kamer was in Paramaribo. Aangekomen op Schiphol heb ik eerst mijn bagage weggebracht zodat ik hierna nog rustig een kopje koffie kon drinken. Hierna was het wel echt tijd om afscheid te nemen. Met tranen maar ook met een glimlach nam ik afscheid en liep ik naar de controles. Deze ben ik dus doorgekomen en hierna kon ik een rondje lopen door Schiphol. Mijn reisgenootjes Inge en Koen kwam ik bij de gate tegen. De vlucht was prima te doen hoewel mijn schermpje kapot was en dat best pittig is als je negen uur moet vliegen en dan jezelf moet vermaken. Dus een aantal wandelingentjes hebben we wel gemaakt, het was dan ook een best groot vliegtuig. Na een tijdje keken mensen ons wel raar aan en vroeg iemand zelfs hoeveel kilometer we al hadden gelopen. 

Op paramaribo aangekomen kregen we de eerste kennismaking met de cultuur, wachten, wachten en wachten. We hebben 1,5 uur moeten wachten voor de paspoortcontrole en daarna onze koffers moeten zoeken. Ook het weer was een aardige verandering. Dit valt te omschrijven alsof je de vlindertuin van een dierentuin binnenloopt. Hierna wachtte ons nog een autorit van zeker 1,5 uur tegemoet en oh wat was ik moe. Gelukkig wachtte iemand ons op bij ons huis, gaf ons een korte rondleiding en wat uitleg. Hierna konden we lekker gaan slapen. Maar bij het uitpakken van mijn koffers kwam ik opeens de cadeautjes tegen 'ohja!'. Mijn lieve familie heeft 50 vlaggetjes gemaakt en deze aan beide kanten beschreven, fantastisch! Dus die moest ik natuurlijk wel gelijk ophangen. Daarna lekker slapen gaan. 

Dag 2: Jetlag
De dag begon vrij vroeg, 4 uur 's nachts Surinaamse tijd (8 uur Ned tijd) was ik klaar wakker. Dit gaf me de mogelijkheid om even te bellen naar Nederland. Hierna toch nog even geslapen tot half 8. Natuurlijk hadden we nog niks in huis en ook nog geen Surinaams geld. Eenmaal aangekleed zijn we naar de dichtstbijzijnde ATM gelopen om geld te pinnen maar deze werkte niet. Toevallig kwamen we een betrouwbare taxi tegen wie ons naar een pinautomaat bracht en daarna naar het kantoor van onze huisvesting. Bij het kantoor kregen we onze fiets en onze Surinaamse SIM-kaart, handig. We hadden dus nog steeds niks gegeten, dus zijn we naar zus & zo gefietst voor een lekkere en goedkope lunch (€3,50 voor fris en brood). Na ons ontbijt/lunch zijn we een stukje door Paramaribo gelopen, de palmentuin en de historische stad. Hierna weer het hele eind terug fietsen en ondertussen wat boodschapjes gedaan bij de chinees. Het fietsen is echt gevaarlijk en de automobilisten rijden als gekken. Na een hele dag fietsen in de bewolking kan je hier blijkbaar ook verbranden en flink ook, dus ja ik was zo dom. Eenmaal thuis zijn we lekker in het zwembad wezen afkoelen en hebben we wat huisgenoten leren kennen. Ondertussen was in ons huis de wifi uitgevallen dus was mensen bereiken erg lastig. Na een frisse douche zijn we richting het huis van studiegenoten gegaan. Hier hebben we wat gedronken en zijn daarna bij souposo, letterlijk aan de overkant van de straat wat gaan eten. De jetlag achtervolgte me nog dus na deze avond snel met de taxi naar huis en heerlijk slapen gaan. 

Dag 3: Bezoek AZP
Deze dag begon ook vroeg want om 8 uur hadden we een afspraak bij het ziekenhuis. Helaas nog steeds geen contact kunnen krijgen met thuis want de wifi werkte nog steeds niet. Keurig optijd zijn Inge en ik weg gefiets van ons huis naar het AZP maar waren toch een kwartier te laat op onze afspraak omdat we verdwaald waren op het terrein van het AZP. Dit was gek genoeg helemaal geen probleem. De werknemers zijn wel erg behulpzaam en deden hun best de weg naar ons duidelijk te maken. Bij afdeling opleidingen konden we kennismaken en daarna de MRSA test laten afnemen. Eerst 1 briefje, naar het loket bij medische diagnostiek, naar een loket om te betalen, weer terug naar het vorige loket en dan naar de afdeling infectie en preventie voor de test en natuurlijk overal wachten. Na de test zouden we kennismaken met onze begeleidster alleen moest ze weg voor een spoedoverleg dus is onze kennismaking verschoven naar de dag erna. 

Hierna zijn we met de taxi naar de choi's geweest om boodschappen te halen. Ze pakken daar je karretje uit, pakken het in tassen en lopen daarna met je mee naar de taxi. En ja, dat hoort allemaal bij hun service, we stonden ook even te kijken. Ze doen het natuurlijk wel rustig aan en staan soms leker niks te doen. Zou je eens in Nederland moeten doen. 

Hierna zijn we lekker gaan zwemmen bij ZIN-resort. Thuis hebben Inge en ik samen gekookt en even koffie gedronken (oploskoffie wel). Dan weer een stukje schrijven en dan is het al weer laat zat. 

En een korte fotoreeks van mijn huis:

Groetjes uit Paramaribo!

Michelle