Kingsnight

He allemaal!

De tijd vliegt, ik heb nog maar 34 dagen hier (5 weken) tot ik naar Curacao vlieg. Mijn laatste blog is al weer even geleden dus tijd voor een update.

Om te beginnen hoe het gaat met mijn stage hier. Persoonlijk begin ik het een beetje saai te worden. De begeleiding blijft slecht en de uitdaging valt ook een beetje weg. In Nederland neemt iemand je wel mee op sleeptouw maar hier loop je rond als kip zonder kop en probeer je zonder uitleg toch achter informatie te komen. Bijvoorbeeld een opname, ik wil best de opnames van de neurochirurgie regelen, aangezien collega's vaak klagen dat het veel werk is. Alleen als ik vraag of ze me het allemaal kunnen uitleggen doen ze het toch maar even snel zelf. En zo gaan veel dingen hier. Gelukkig ben ik er qua opnames nu wel een beetje uit. Wel heb ik wat heel tofs geregeld, ik mag namelijk 8 Mei mee op OK met de neurochirurg!! Hier kijk ik ontzettend naar uit natuurlijk. Verder heb ik afgelopen donderdag een presentatie mogen en ook moeten geven. Moeten aangezien ik een opdracht heb van school uit en mogen omdat mijn begeleider graag wou dat er wat informatie gegeven werd over het verpleegplan. In een raar lokaaltje, waar ik creatief een beamer neer heb gezet en wat stoeltjes kon ik een klinische les geven over het verpleegplan. Ik kreeg na deze les veel complimenten, dat ik niet zenuwachtig was en dat het een goede uitleg was voor alle collega's. Niet alleen mijn collega's kwamen uiteindelijk luisteren, ook de kwaliteitsfunctionaris, het hoofd van de opleiding, de hoofdszuster en ook nog collega's van een andere afdeling. De druk werd wel een beetje opgevoerd dus, maar ik krijg morgen mijn beoordeling en maak me hier niet zo veel zorgen meer over. Waar ik verder soms erg om moet lachen is het feit dat patiënten in eerste instantie denken dat ik de dokter ben, vind ik stiekem wel leuk maar ik vertel ze wel eerlijk dat ik verpleegkundige ben. 

Afgelopen week heb ik allemaal lekkere dingen gegeten. Surinaams eten ook natuurlijk. Op maandag zijn we uiteten geweest met het hele huis en wat ouders van huisgenoten. Conclusie: een mega lange tafel. 

Op woensdag zijn we weer uit eten geweest maar nu naar een simpel typisch Surinaams restaurantje. en hier heb ik voor het eerst pom gegeten, jammer dat ze dit waarschijnlijk niet in Nederland hebben want het is erg lekker. Pom is dat gele blok op mijn bord, dan heb je enig idee wat het is. 
We zijn uit eten geweest omdat er in totaal 5 huisgenootjes weer naar Nederland vlogen. Het werd opeens erg rustig in huis. Maar op vrijdag kregen we alweer 3 nieuwe en dit keer twee jongens en een meisje. Beetje wennen wel want opeens ruikt het naar mannendeo en niet meer naar alle zoetigheid die alle vrouwen in dit huis gebruiken. Ook gisteren (zaterdag) heb ik surinaams gegeten, roti. Dit moet je gewoon met de handen eten, bestek niet nodig, maar het wordt wel een smeerboel. Als je het nog nooit hebt gegeten, in Nederland hebben ze ook gewoon roti hoor :)

Dan was het vrijdag natuurlijk koningsdag in Nederland. Dit hebben hier ook gevierd. Door wat organisaties was er kingsland georganiseerd en met het hele huis zijn we hier naar toe geweest. Eerst een pre-party op een grote boot en daarna in een restaurant dat om getoverd was tot uitgaansgelegenheid. Een heel gezellig feestje was dit. Paar sfeer foto's van ons huis (Wakibasoe).

Dan ga ik natuurlijk over 5 weekjes richting Curacao en ben ik bezig met de laatste dingen hier voor te regelen. Helaas is niet alles even gunstig voor mij. Mijn vlucht is namelijk vervroegd. In plaats dat ik om 11 uur zou vliegen, vlieg ik nu om 6 uur in de ochtend. Dit betekend dat ik om 3 uur 's nacht aanwezig moet zijn op het vliegveld, het is dus nog donker dan en te gevaarlijk om buiten het vliegveld te wachten. Omdat het vliegveld hier geen specifieke openingstijden kent weet ik niet of het vliegveld al eerder dan 3 uur 's nachts open is. Met gevaarlijk bedoel ik dat je in het donker hier overvallen wordt. Wat ik dus probeer te regelen is dat mijn taxichauffeur tot binnen afzet en anders wacht tot het vliegveld open is. Dan nog een ander dingentje, omdat mijn vlucht eerder is ben ik ook al om 9 uur op curaçao. Dit betekend dat ik 9 uur moet wachten tot mijn moeder aankomt aangezien zij land om 6 uur. Gelukkig valt er waarschijnlijk wat te regelen dat ik opgehaald wordt en naar mijn appartementje wordt gebracht. Credits naar Lucas :)

Natuurlijk mis ik wel wat dingen Nederland. Mijn eigen bedje aangezien ik hier de veren voel prikken. Een lekkere douche, want het water is niet altijd warm of de druk valt weg. De wasmachine, steeds dat heen en weer slepen van emmers water is ook wel een keertje leuk geweest. En natuurlijk familie en vrienden. Dus voor als ik terug ben heb ik al wat afspraakjes gepland om iedereen weer te zien en ga ik met Lucas een paar daagjes naar Praag als hij terug is uit China. 

Ik kan geen groetjes meer doen uit het zonnige Paramaribo want de grote regentijd is aangebroken en ik heb al een paar dagen geen zon meer gezien. 

Liefs,

Michelle