Wandelmars

Dag allemaal.

Even een kleine update over mijn tijd hier in Suriname.
Mijn week begon net wat anders dan gewoonlijk want de maandag was ik nog in het binnenland en op dinsdag begon weer vroeg mijn stage. Een lekker korte week alleen di, wo, do stage.

De dagen verliepen snel. Op stage krijg ik steeds meer te doen, dit komt ook wel omdat er veelste weinig vaste verpleegkundigen zijn. Op 20 patiënten hebben we twee vaste mensen staan en vier stagiaires. In de ochtend zijn er natuurlijk veel mensen om te helpen wassen, de afdeling kan dus absoluut niet zonder stagiaires. Gelukkig kan ik me naast de standaard patiëntenzorg ook steeds meer gaan richten op regelzaken er om heen. Denk aan het aanvragen van consulten, opnames en ontslagen. Ook ben ik bezig met het schrijven van de rapportages, wat ik absoluut niet moeilijk vind. Het schrijven van een rapportage gaat ongeveer zo: Datum en diagnose schrijven, dan spieken bij de vorige rapportage en bijna het zelfde opschrijven. Een voorbeeld je is het schrijven over een blaaskatheter. 'Meneer heeft een katheter in, urineproductie komt op gang'. Deze zin staat er dan al 10 dagen, dan vraag je je als verpleegkundige toch wel af of de urineproductie nog steeds op gang moet komen of dat ze niks anders weten te schrijven. 

Naast stage ben ik natuurlijk bezig met mijn schoolopdrachten. De eerste heb ik al ingeleverd en voor dit verslag heb ik het verpleegdossier onderzocht en een aanbeveling geschreven. Over het verpleegdossier heb ik me dan ook flink verbaasd aangezien er bijna niks ingevuld staat. Voor twee andere opdrachten heeft mijn begeleider het me wat makkelijker gemaakt. De volgende opdracht is het coachen van een andere student. Om op mijn onderwerp door te gaan, mag ik de studente coachen om het verpleegdossier onder de knie te krijgen. Dat zijn dus twee vliegen in één klap. Om het dan nog wat makkelijker te maken, is mijn derde opdracht een deskundigheidsbevordering. Ook deze mag ik over het verpleegdossier doen, ik zal dus voor de zusters van de afdeling een presentatie houden over het schrijven van een verpleegplan. Op deze manier heeft de afdeling er ook daadwerkelijk nog wat aan. En is het voor mij drie vliegen in één klap. 
Verder heb ik niet veel bijzonderheden over stage, alles gaat zijn gangentje wel.

Goed, dan mijn weekend. Mijn weekend bestond voor een deel uit lekker bijslapen aangezien ik best wel vermoeid was. Op donderdagavond gaan veel dames uit mijn huis met z'n allen uit. Iedereen die me een beetje kent weet dat ik daar niet zo van houd dus is mijn donderdagavond vaak lekker een filmpje kijken. Op vrijdagochtend slaapt iedereen in huis dan natuurlijk vet lang uit dus heb ik de beneden verdieping lekker voor mijzelf. Ik zet een muziekje op, ga rustig ontbijten, daarna doe ik mijn was. Aangezien er verder niemand wakker is kan ik ook mooi twee wasmachines te gelijk gebruiken! In de middag heb ik dan tijd voor wat schoolopdrachten en om even te chillen in het zwembad. In de avond zijn we met nog 5 anderen uit huis richting café loco gegaan om daar een hapje te eten en naar de wandelmars te kijken. De wandelmars, ook wel de Surinaamse avondvierdaagse is net wat anders dan die in Nederland. Er lopen natuurlijk ook gewoon mensen mee maar ook organisaties die hele dansstukken hebben ingestudeerd en hun kleding is op elkaar afgestemd. Het lijkt bijna op een carnavalsoptocht maar met drumfanfare en dansende dames. Zelf hebben we er die avond niet veel van kunnen zien, het weer was verschrikkelijk slecht en we zijn dus al redelijk op tijd richting huis gegaan. Wel was het drama om een taxi te kunnen krijgen, we hebben drie kwartier moeten wachten. we waren zo blij toen de taxi er was, we waren doorweekt. Zaterdag heb ik gebeld met twee vriendinnen uit Nederland, één daarvan is ook van mijn opleiding en we hadden dus wel wat ervaringen uit te wisselen. Rond het middaguur ben ik samen met twee huisgenoten naar het centrum vertrokken om te gaan lunchen en wat dingen te shoppen. Wel gingen we met de taxi aangezien het weer onbetrouwbaar was en onze straat veranderd was in een rivier. Na heerlijk geluncht te hebben liepen we richting de winkelstraten waar we allereerst tot de conclusie kwamen dat het postkantoor niet open is op zaterdag, apart. Verder in het centrum konden we wel naar een kleding winkel maar de rest van het centrum was verdacht rustig. Conclusie: bijna alle winkels waren al dicht of gingen dicht. Mijn doel om souvenirs en kaartjes te halen was dus volledig mislukt. Om ons verdriet een beetje weg te nemen zijn we door gelopen naar een bar in de stad en heb ik eindelijk weer super goede cappuccino gedronken. Wat heb ik dat gemist! Daarna ook nog een lekkere cocktail natuurlijk. Toevallig liep ook de wandelmars langs deze bar en hebben we toch nog wat kunnen zien, en wauw wat kunnen Surinaamse mensen muziek maken en dansen. Op zondag, vandaag dus, ben ik in de ochtend weer verder bezig gegaan met schoolopdrachten en heb ik rustig in de zon een boekje gelezen. Ik moet wel een beetje bruin terug komen natuurlijk. Na het middaguur zijn we met wat huisgenoten naar een Surinaams restaurant gegaan om te gaan lunchen. Een heel leuk restaurant met alleen maar Surinaams eten en geen andere Nederlander te bekennen. Hierna moesten we nog boodschappen doen voor aankomende week en wat avondeten voor vanavond. Aangezien het zondag is lekker makkelijk, Nederlandse tomatensoep met stokbrood. 

En zo zit ik hier alweer 6 weken en begin ik morgen weer aan een nieuwe week, nummer 7. 

Liefs,

Michelle