Stage en kickboksen

Heyhoi vanuit warm en zonnig Suriname!

Ik zal nog eventjes wat vertellen over mijn afgelopen drie dagen. 
Alle drie de dagen heb ik namelijk ook weer stage mogen lopen in het AZP en ik krijg de routine steeds meer onder de knie. Er is wel veel waar ik aan moet wennen en er is veel wat verschilt van Nederland. Ik zal even wat voorbeeldjes geven. Allereerst ben je voor Nederlandse begrippen niet erg druk. S ochtends heb je wat dingen te doen: wekken, baden, eten, rusten en vitale functies. Daarna kan je rustig gaan zitten en een boekje lezen, een beetje kletsen of op je telefoon bezig zijn.  Bloedprikken of een infuus zetten doet men niet met een stuwband maar men bind een handschoen om iemands arm. Verder wordt erg duidelijk aangegeven wanneer de bezoektijd voorbij is, met een bel gaat een zuster over de afdeling om iedereen te laten weten dat ze moeten vertrekken. Patiënten en familie hiervan luisteren altijd erg goed naar de verpleging. Wat in de verpleging anders is is bijvoorbeeld de manier van aanspreken 'til uw been op' terwijl we in Nederland zouden zeggen 'wilt u alsjeblieft uw been optillen?'. Het is even wennen maar ik kan me er wel aan aanpassen. Ik zal later nog wat meer vertellen over wat ik mee maak op stage. 

Verder ben ik sinds dinsdag begonnen met twee keer in de week kickboksen. Heel leuk! Het is een groep met Nederlandse studenten en Surinaamse dames en je wordt erg goed begeleid door twee Surinaamse mannen. Het is een best pittige sport en je zweet je een ongeluk. Allereerst omdat het hier 's avonds niet kouder is dan 25 graden en ten tweede omdat wat we doen intensief is. We doen in tweetallen met elkaar boksen oefenen maar we doen ook veel krachtoefeningen zoals lunges, squads en burpees. Spierpijn gegarandeerd maar het is een goede manier om even met iets anders bezig te zijn dan school en stage. 

Aanstaande zaterdag en zondag zal ik op trip gaan naar Bigi Pan dus daar zal ik de volgende keer wat over laten weten.

Liefs,

Michelle